hrvatski

Intrauterina hipoksija i sindrom iznenadne dojenačke smrti.

Smatra se da sindrom iznenadne dojenačke smrti (SIDS) uključuje neurološki komromitiranu novorođenčad koja nema razvijene kompenzacijske mehanizme tijekom spavanja, a koja su tijekom fetalnog života imala hipoksične inzulte i alteracije neurotransmiterskih receptora u područjima mozga odgovornima za kardiovaskularnu kontrolu. Na središnjem živčevlju vide se promjene koje su rezultat perinatalne protrahirane hipoksije (perzistencija retikularnih niti u ponsu i meduli, astroglija u moždanom deblu, glioza jezgara moždanih živaca, defekti neurotransmiterskih receptora, neuronalna apoptoza, mikrotromboze, te hipoksično-ishemične promjene). U prenatalne hipoksične čimbenike rizika SIDS-a ubrajaju se pušenje cigareta majki u trudnoći, kratki razmak između dviju trudnoća, intrauterini zastoj fetalnog rasta, anemija preeklampsija, trudnice mlađe od dvadeset godina, trudnice starije od 35 godina, nedonošenost, niska porodna težina, perinatalna hipoksija s reanimacijom ili bez nje, multiparitet te multipla trudnoća. Prenatalna izloženost duhanskom dimu u majke snižava broj eritrocita, koncentraciju tirozina, selena, smanjuje fetalni i neonatalni cerebralni protok krvi, povisuje MCV majke, uzrokuje leukocitozu, posebice neutrofila, monocita i limfocita, povisuje srčanu frekvenciju majke i ploda, sistolički i dijastolički krvni tlak, otpor strujanju krvi u pupčanoj arteriji, količinu fetalnog hemoglobina, te citokina, serotonina, dopamina, katekolamina, hipoksantina, endorfina te interleukina-6. Trudnoću s rizicima hipoksije, napose u težih pušačica, treba shvatiti visokorizičnim i važnijim čimbenikom nastanka SIDS-a, a takvu trudnoću prekoncepcijski planirati, obraditi i antenatalno intenzivno pratiti.

intrauterina hipoksija; sindrom iznenadne dojenačke smrti

nije evidentirano