hrvatski

Učinak optimizacijskih postupaka na ozračenje pacijenta računalnom tomografijom stožastim rendgenskim snopom u dentalnoj medicini

U ovom doktorskom radu ispitana je primjerenost do sada predloženih dozimetrijskih veličina za procjenu efektivne doze pacijenta pri provedbi postupaka računalnom tomografijom stožastim rendgenskim snopom (CBCT, od engl. cone-beam computed tomography) u dentalnoj medicini i ispitan je utjecaj pojedinih parametara kojima je definiran postupak na ozračenje pacijenta. Ispitivanje je provedeno modeliranjem CBCT uređaja Monte Carlo simulacijom i korištenjem računalnog antropomorfnog fantoma te eksperimentalnim mjerenjima. Simulirane doze organa kreću se od 35 µGy (mozak) do 4136 µGy (površina kosti), a efektivne doze od 21 µSv do 218 µSv, ovisno o kliničkom protokolu. Prosječno efektivnoj dozi najviše doprinose štitna žlijezda (31 %), žlijezde slinovnice (25 %) i ekstratorakalna regija (21 %). Temeljem rezultata istraživanja predlaže se prilikom optimizacije CBCT postupka u dentalnoj medicini koristiti što je moguće manji FOV i umnožak struje i vremena ozračivanja te kut rotacije rendgenske cijevi od 180o, a prilikom odabira položaja FOV-a voditi računa o stohastičkim efektima vezanim uz štitnu žlijezdu, imajući na umu potrebnu kvalitetu snimke. Kao najprimjereniju dozimetrijsku veličinu za CBCT postupke predlaže se DAP (od eng. dose-area product) s obzirom na to da predstavlja dozu i veličinu FOV-a. Iako ovo istraživanje pokazuje ograničenja DAP-a kada se FOV nalazi u blizini štitne žlijezde zbog kojeg ga je potrebno modificirati tako da uzima u obzir i udaljenost od štitne žlijezde, zbog jednostavnosti mjerenja se predlaže koristiti DAP, ali definiran za dva položaja (maksilarni i mandibularni). U radu su dani i konverzijski faktori za procjenu efektivne doze i doze organa iz DAP-a.

CBCT ; dentalna medicina ; računalna tomografija ; stožasti rendgenski snop ; Monte Carlo simulacija ; efektivna doza ; doza organa ; dozni indeks ; konverzijski faktor ; DAP

nije evidentirano