hrvatski

Uloga dubokih elektroda (SEEG-a) u prekirurškoj evaluaciji refraktronih epilepsija -naša iskustva

Unatoč velikom broju danas dostupnih antiepileptika koji omogućuju uspješnu kontrolu napadaja u bolesnika s epilepsijom, u otprilike trećine bolesnika razvija se farmakorezistentan oblik bolesti. U većine takvih bolesnika optimalna opcija je neurokirurško liječenje. Kada se standardnim, neinvazivnim dijagnostičkim metodama (skalp video-EEG, MR, PET, neuropsihologijsko testiranje) ne uspije detektirati ishodište epileptičkih napadaja, odnosno odrediti zona resekcije, pacijent postaje kandidat za invazivne postupke (duboke elektrode, subduralne elektrode, foramen ovale ili sfenoidne elektrode). Stereo-EEG (SEEG) upotrebo dubokih elektroda je jedna od najkorištenijih i najpreciznijih metoda u preoperativnoj obradi. Broj i mjesto postavljanja elektroda individualan je i u svakog se bolesnika posebno planira temeljem do tada prikupljenih podataka (semiologija, skalp video-EEG, MR, PET itd.). Nakon stereotaktičke implantacije elektroda bolesnika se nadzire video-EEG-om do prikupljanja adekvatnih podataka, ali ne dulje od četiri tjedna (uobičajeno 1-2 tjedna). Potom se bolesniku jednostavno uklone elektrode u bolesničkoj sobi (bez zahtjevnijeg neurokirurškog angažmana, primjerice odlaska u kiruršku dvoranu, anestezije i sl.) te se detaljno analiziraju interiktalni i iktalni video-EEG zapisi u svrhu preciznog određivanja epileptogenog ishodišta i širenja napadaja, odnosno određivanja zone resekcije. SEEG je invazivna dijagnostička metoda koja nam pruža osnovne informacije o mjestu ishodišta i putevima širenja napadaja čim omogućuje precizno određivanje zone resekcije u svrhu poštednog kirurškog zahvata s dobrim rezultatima u bolesnika s refraktornom parcijalnom epilepsijom.

epilepsija, SEEG, prekirurška evaluacija

nije evidentirano