hrvatski

Gole riječi: Semiotika prozirnosti u Dantea, Jakobsona i Agambena

U radu se razmatra odnos lingvističkog dvojstva između doslovnog i prenesenog značenja, semiotičkog dvojstva između predmeta i znaka te stilističkog dvojstva između stilske izražajnosti i stilske vrijednosti prema teološkoj podvojenosti na goloću i ruho. U izlaganju se polazi od Danteove koncepcije alegorije, Jakobsonove koncepcije poetičnosti i Agambenove koncepcije semiotičke pregrade, koja je suprotstavljena gramatološkoj koncepciji jezika. Ove koncepcije predstavljaju pokušaj prevladavanja generativne matrice teološke podvojenosti, kojoj pripadaju opreke poput skriveno/otkriveno, dubina/površina, puno/prazno. Postavlja se pitanje izmiču li spomenuti mislioci ovoj matrici u formuliranju svojih koncepcija jezika, odnosno kako se u njihovim argumentacijama uspostavlja posredna zona između referencije i autoreferencije.

jezik, znak, stil, interpretacija

nije evidentirano